Od 1 stycznia przyszłego roku wejdą w życie zmiany dotyczące samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności. Podwyższona zostanie do 150 000 zł kwota limitu wartości samochodu do którego możliwe jest pełne odliczanie odpisów amortyzacyjnych, a w przypadku samochodu elektrycznego - do kwoty 225 000 zł. Zmienią się również zasady rozliczania kosztów używania samochodów wykorzystywanych także dla celów prywatnych.
Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2108 r. poz. 2159), która wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r., zmienia między innymi zasady opodatkowania leasingu, nabycia i używania samochodów osobowych w firmie. Zmiany te, mniej lub bardziej, dotkną wszystkich przedsiębiorców wykorzystujących samochody osobowe w działalności. Dotyczy to zwłaszcza przedsiębiorców, którzy wykorzystują firmowe samochody także do celów prywatnych, a także przedsiębiorców, którzy po 1 stycznia przyszłego roku wezmą w leasing (najem, dzierżawę itp.) samochód droższy niż 150 000 zł.
Limit 150 tys. zł
(art. 23 ust. 1 pkt 4 i 47 ustawy o PIT)
Od przyszłego roku podwyższona zostanie do 150 000 zł kwota limitu wartości samochodu osobowego, do którego możliwe jest pełne odliczanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego. W przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych limit ten będzie podwyższony do kwoty 225 000 zł.
Pojazd elektryczny – pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, tj. pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h (nie obejmuje ciągnika rolniczego), wykorzystujący do napędu wyłącznie energię elektryczną akumulowaną przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania.
Limity te nie będą stosowane do leasingodawców, wynajmujących i innych podmiotów, które prowadzą działalność w zakresie leasingu, wynajmu itp. samochodów osobowych.
Obecnie limit ten wynosi 30 000 euro dla samochodów elektrycznych oraz 20 000 euro dla pozostałych samochodów osobowych.
Ustawa podwyższa zatem oba ww. limity do kwoty odpowiednio 150 000 zł i 225 000 zł, zachowując tym samym przewidziane obecnie preferencyjne rozwiązanie w zakresie samochodów elektrycznych.
Podwyższona będzie również, do 150 000 zł, kwota odnosząca się do wartości samochodu przyjętej dla celów obliczenia składki z tytułu ubezpieczenia samochodu osobowego, jaka może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Zamiast kilometrówki
(art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT)
Zmienione zostaną zasady zaliczania w koszty podatkowe wydatków związanych z używaniem dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych, które nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych.
Zamiast wykorzystywanej dotychczas ewidencji przebiegu pojazdów, tzw. kilometrówki, będzie uproszczony sposób kwalifikowania do kosztów podatkowych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego stanowiącego własność przedsiębiorcy, a mianowicie podatnicy, którzy dla potrzeb działalności gospodarczej będą wykorzystywać samochód stanowiący ich własność, do kosztów uzyskania przychodów będą mogli zaliczyć 20% poniesionych wydatków (80% wydatków wyłączono z kosztów podatkowych). Dla ustalenia limitu wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych, podatnicy będą uwzględniać wszystkie wydatki związane z eksploatacją stanowiącego ich własność, prywatnego samochodu osobowego faktycznie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT (niewpisanego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niebędącego samochodem o wartości do 10 tys. zł, niebędącego samochodem niezaliczonym do środków trwałych z uwagi na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok).
Limit ten dotyczy także składek na ubezpieczenie takiego samochodu.
Użytek mieszany
(art. 23 ust. 1 pkt 46a i ust. 3b ustawy o PIT)
Od przyszłego roku podatnik będzie mógł zaliczać tylko 75% wydatków związanych z używaniem samochodu w przypadku, gdy wykorzystuje ten samochód również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością, czyli również do celów prywatnych (tzw. użytek mieszany).
Możliwość zaliczenia do kosztów 100% takich wydatków dotyczyć będzie tylko wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik będzie musiał prowadzić ewidencję potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (wykorzystywana będzie w tym zakresie ewidencja stosowana dla celów VAT).
W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji dla celów podatku VAT, również dla celów podatku dochodowego przyjmować się będzie, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika, chyba że podatnik nie jest na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji. Jednocześnie, w przypadku ustalenia, iż podatnik niezgodnie ze stanem faktycznym nie stosował ograniczenia kosztów uzyskania przychodów, wówczas ograniczenie to znajdzie zastosowanie od daty rozpoczęcia używania przez podatnika danego samochodu osobowego.
Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej, w obecnym stanie prawnym z uwagi na brak w podatkach dochodowych stosownych regulacji, określających sposób uwzględnienia tej okoliczności w rozliczeniu podatków dochodowych, ocena taka musi być w każdym przypadku poprzedzona szczegółową analizą działalności podatnika. Z uwagi na niedookreśloność przepisów o podatkach dochodowych w tym zakresie badanie faktycznego zakresu korzystania z „firmowego” samochodu osobowego do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością stanowi pole potencjalnych sporów pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi (kontroli skarbowej). Sytuacja taka stanowi źródło niepewności po stronie podatników, co do możliwości zakwestionowania danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu i pociąga za sobą konieczność gromadzenia szczegółowej dokumentacji potwierdzającej „biznesowy” charakter danego wydatku związanego z używaniem samochodu osobowego. Powyższe generuje dodatkowe koszty po stronie przedsiębiorców. Od 1 stycznia 2019 r. wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.
Do 75% limitu wydatków zaliczanych do kosztów z tytułu używania samochodu osobowego nie będą zaliczane opłaty (czynsz) z tytułu umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, jak również opłaty (czynsz) z tytułu najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, chyba że opłaty te zostały skalkulowane w sposób obejmujący koszty eksploatacji samochodu osobowego. W takim przypadku wyłączenie ma zastosowanie tylko do części opłaty skalkulowanej bez uwzględniania kosztów eksploatacji samochodu osobowego.
Limit również przy leasingu
(art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT)
Ustawa rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany będzie proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu, najmu itp. i kwoty 150 000 zł. Tak ustalona proporcja stosowana będzie do każdej płatności dokonywanej w ramach ww. umów.
W celu zachowania neutralności sposobów korzystania z samochodu osobowego w firmie (nabycie vs. używanie cudzego samochodu) limitowaniu nie będą podlegać składki ubezpieczeniowe płacone w ramach umów leasingu, najmu itp., poza składkami AC pojazdu (składki te również podlegają limitowaniu kosztowemu w przypadku własnego samochodu).
Należy tu zaznaczyć, że limit dotyczyć będzie wyłącznie części opłat stanowiących spłatę wartości samochodu osobowego. Limit ten zatem nie będzie dotyczył części „odsetkowej” takiej opłaty. Regulacja ta ma na celu pełne odzwierciedlenie idei zrównania zasad podatkowego rozliczania korzystania z samochodów osobowych niezależnie od tytułu prawnego na podstawie jakich ono następuje.
W przypadku gdy umowa najmu, dzierżawy lub inna umowa o podobnym charakterze została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy, wartość samochodu będzie odpowiadała wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Ma to wyeliminować problem bieżącej wyceny wartości samochodu przy tego rodzaju umowach.
Dodajmy, że ustawa wprowadza wyższy limit w odniesieniu do samochodów elektrycznych będących przedmiotem leasingu, najmu, dzierżawy itp. Limit ten będzie wynosił 225 000 zł.
Co z VAT?
(art. 23 ust. 5a ustawy o PIT)
W ramach limitów wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 46, 46a i 47a, będzie uwzględniany również podatek od towarów i usług, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.
Przepisy przejściowe
Do umów leasingu, najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących samochodu osobowego zawartych przed dniem 1 stycznia 2019 r. będzie stosowało się przepisy w brzmieniu dotychczasowym. Przy czym, do umów zmienionych lub odnowionych po dniu 31 grudnia 2018 r. będzie stosowało się już nowe zasady.
Ewa Iwan podatki biz
コメント